به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، در یادداشتی که از سوی مرتضی صارمی (اباذر) به دفتر خبرگزاری فارس در زنجان رسیده، آمده است؛
مسؤولان کشورمان در شرایطی مردم را به ماندن در خانه و قطع زنجیره انتقال کرونا دعوت میکنند که دغدغهها و مشکلات معیشتی، نگرانی اول مردم است.
شکست کرونا، نیازمند تمهیدات دولت و مشارکت مردم است و این اتفاق میسر نخواهد شد مگر با حضور همزمان دو شرط یادشده.
تنها در این صورت است که جامعه به فهم مشترک رسیده و دغدغه مسؤولان و مردم در این روزها که حفظ سلامت جامعه است، یکپارچه خواهد شد.
دولت میخواهد مردم برای قطع زنجیره انتقال کرونا در خانهها بمانند، اما گویا این مسئله را نمیداند و یا نمیخواهد بداند که مردم تنها در صورتی به خواسته آنها تن خواهند داد که تمهیدات لازم برای بهداشت، معیشت و اقتصاد آنان در نظر گرفته شده باشد.
البته نمیخواهیم بیمسؤولیتی بخشی از مردم نسبت به سرنوشت خود و جامعه را انکار کنیم و مثلا سفرهای غیرمنطقی مردم را نادیده بگیریم، اما باید بپذیریم که فرهنگها را دولتها میسازند و بخش مهمی از بیمسؤولیتی جامعه را دولتها باید ترمیم کنند.
در روزهایی که دولت هنوز نتوانسته توزیع ماسک و الکل به خصوص برای قشر کم درآمد و آسیب پذیر را مدیریت کند و مردم در تهیه این اقلام با مشکل مواجه هستند و حتی در برخی مکانها، شاهد رانت دولتیها نیز هستیم و صفهای طولانی برای تهیه یک بطری الکل را تجربه میکنیم، چگونه انتظار داریم مردم در خانههای خود بمانند؟
در روزهایی که مشکلات اقتصادی و تامین معاش در صف اول مشکلات و دغدغههای مردم قرار دارد و بسیاری از اقشار جامعه به خصوص بخشی از بازاریان و کارگران درآمدشان به نان شب هم نمیرسد، چگونه انتظار داریم مردم در خانههای خود بمانند؟
در حالی که بسیاری از امور مردم با مراجعه مستقیم به سازمانها و ادارات انجام میشود و هیچ تدبیری برای تعویق این امور و یا تغییر روش خدمات رسانی انجام نشده است، چگونه انتظار داریم مردم در خانههای خود بمانند؟
هر روز بر تعداد استانهایی که به وضعیت قرمز میرسند بیشتر میشود، اما متاسفانه همچنان شاهد عبور مردم از هشدارهای خودمراقبتی و قرنطینهای دولت هستیم.
تمهیدات دولت به حدی ضعیف است که باز هم مثل تمام بحرانها فعالان اجتماعی وارد میدان شده و نادانسته بار این مسؤولیت را به دوش مردم انداختهاند.
جمعآوری کمکهای مردمی برای تهیه ماسک، الکل و حتی تجهیزات پزشکی نشان میدهد که این رابطه یک طرفه است و دولت در رابطه دوطرفه خود به اندازه مردم پیش نیامده است، شاید بهترین پایان بر این نوشته شعری از باباطاهر باشد که به زیبایی به این موضوع اشاره کردهاند:
چه خوش بی مهربانی هر دو سر بی
که یکسر مهربانی دردسر بی
انتهای پیام/73002/ق